Andre van Bovene Mooi ik ben ook oud malburger…mn eerste sigaretje (stiekem)gerookt daar …leuk de geschiedenis enz van de steenfabriek te weten.
Francina Burgers ja geert die goeie ouwe tijd en tom korver nog in zn jeugd en inderdaad de familie otto de leeuw geweldige tijd daar hoor ondanks t onbewoonde eiland.
Yolanda Zuchowski De heer Terwindt was mijn huisarts en ook mijn leraar, en ik zwom altijd daarachter, ook het baggergat, (Waar nu de plijroute is) was van hem
Nu fiets ik daar nog regelmatig, en zou er best een huisje willen hebben.
Bloos,,,, ik heb daar mijn eerste zoen gehad, ik was toen 14
Hij wilde niet dat er gezwommen werd in die gaten, niet omdat hij het niet gunde, maar omdat het eigenlijk levensgevaarlijk was, en regelmatig zat ik bij hem met schaafwonden, opgelopen in die plassen.
In die tijd waren zwemlessen (die ik wel had hoor) maar vele niet vooral belangrijk en er zijn ook best veel mensen verdronken, dus nu snap ik het wel toen was ik net 11 of 12.
Rudy Stek Ik heb er ook ongeveer 4 jaar gewerkt. Tot de sluiting.
Jackie Vonk Heel vaak naar toe gefietst om daar te spelen of bij mij vader aan de Rijn te zitten als hij daar ging vissen. Ook mocht ik een keer binnen kijken van een man. Hij legde van alles uit, maar die warmte is mij het meest bij gebleven.
Jan Willem van Schoonhoven S`winters als het flink gesneeuwd had gingen we een slee baan maken op grote steenbult waren we de hele dag druk en na 2 keer uit bocht te zijn gevlogen stopte we maar .en vooral treintje met de lorries het spoortje over naar de Immerloplas,heb ik nog woensdag middag stenen omgedraaid bij fam . Van leeuwen
Yvonne van Setten Ik heb daar in mijn schooltijd ook stenen omgedraaid bij de fam de leeuw 1965??
Rob Kruijer mooi die steenfabriek kan mij het nog goed herinneren gingen vroeger met het treintje mee die de Huissensestraat overstak naar het baggergat om te zwemmen Dat treintje haalde de klei op uit het baggergat en het scheelde ons een stuk lopen.
Erik Spijker We crosste daar in vrij stukje uiterwaarden! Eerst
met een Puchie maar later met een cross motor . Soms wou je even hard gaan en reed je over de dijk tot aan de steenfabriek! Als je politie zag maakte je dat je weg kwam! Ik weet niet of zich mensen een sloop VW kever in de uiterwaarden kunnen herinneren! Elk jaar werd ie kleiner! Tot er op het laatst alleen t onderstel over was! Mooie tijd.
Renske Muller Wat leuk. De steenfabriek daar fietste ik met mijn vader heen om contributie op te halen. Geweldig dat jeugdsentiment.
Henk van den Berg Ja dat geloof ik ,dan ken je ieder steendje.Als kind kwam ik graag bij de fabriek. Ik heb nog gezien dat de kraan bezig was,om schepen te laden,en dat er bij de oven in de buurt met een paard werdt gewerkt,om lorrey,s te trekken. dat maakte op ons veel indruk.
Geert Daams voor de ovens liep een rail in de grond, bij elke oven werd de rail onderbroken door een ronde ijzeren plaat ,op die plaat werden de karren met klei gedraaid en de oven in geduwd en onder die platen lagen grote ijzeren kogels die wij er onder uit gapte om mee te knikkeren.
Ton Harbeek We hebben et wel ontzettend vaak gespeeld. En dat was niet altijd gewaardeerd,vaak moesten we hard wegrennen om een pak slaag te ontlopen.
Peter Als klein jongetje gingen wij er zaterdagmiddag spelen, treintje klimmen ,warme ovens kijken.
Dit was zo midden de jaren 60.
Antonia van Manen: Wat leuk zeg! Ik bladerde zojuist even door de Arnmhemse Koerier van deze week en kwam het artikel tegen over de steenfabriek.
Mijn grootouders, ouders, mijn 2 zusjes en ik woonden aan de Malburgseveerweg, nu Malburgsesluis geheten. Ik – en ook mijn jongste zusje – ben er zelfs geboren. Onze boerderij heette “Rijnzicht” en ik heb er tot mijn 23e gewoond. Onze buren, de familie De Bruin, woonden iets verderop, net voor de bocht naar de Bakenhofseweg.
Mijn andere zusje werd in Hummelo geboren, waar wij destijds geëvacueerd waren vanwege de oorlog en onze boerderij door de Duitsers bezet werd.
De steenfabriek, ja, ik herinner me ‘m nog héél goed! Ik heb wel eens mogen kijken tijdens het proces van stenen bakken. Je keek dan in een roodgloeiend gat, waar je de bakstenen mooi kon zien liggen te bakken. Ook herinner ik me het warme zand dat bij de fabriek lag opgeslagen en waarin we vaak speelden.
Ik bewaar de allerbeste herinneringen aan mijn jeugd op de boerderij, aan de buurt, aan alle lieve mensen die mijn ouders hielpen als de nood aan de man was.
Ik Zou nog ontzettend veel kunnen vertellen over die mooie tijd!
Hans Zijlstra :Opgegroeid in de jaren 60 en 70 in de Bakenhof, Malburgen, waar het een drukte van je welste was vanwege de explosieve woningbouw.
Mijn diepste herinnering aan de fabriek waren de treintjes die zelfs tot laat in de jaren 60 de Huissensestraat overstaken om bij het baggergat bij de wijk Het Duifje klei te halen.
Ook herinner ik mij het typische diepe geluid van de dieselmotoren van de locomotieven die hun lading klei op de bult tegenover de Pluimzeggelaan dumpten.
Omdat ik het smalspoor traject erg fascinerend vond bezocht ik met vriendjes regelmatig de overgang op de bakenhofweg in de hoop een volle kleitrein te zien.
Tegenwoordig bezoek ik regelmatig het smalspoormuseum bij steenfabriek Randwijk om weg te dromen naar de tijd dat Steenfabriek Malburgen zijn stempel nog drukte op het dagelijkse leven van het voor mij zo vertrouwde nieuwe stukje Arnhem zuid….
Teunie Kroon :Maar wilde katten zaten er ook genoeg mijn broer kees bracht er een keertje een mee hij zei die is zo lief neem jij hem nou teun ik zei kees dat kan niet dat is een wide dat kan wel zei die nou hij kreeg zijn zin zoals gewoonlijk wij namen dat katje nou niet zo lang ik had een eet bar daar ging ze op de kruk zitten en als de kinderen er langst liepen ja die waren nog klein haalde die kat de poot aan naar het gezichtje van het kind ik zei nee die gaat er uit ja dat was wat hoor.
Geert Braam Klop deze liepen boven op de oven en waren zelf katjes bij die blauw van kleur waren.
Leo Gerritsen WOW, met die foto ben ik erg blij, vaak op “meegereden” (tussen het baggergat en de fabriek, woonde op Het Duifje en ging naar de “Johannes-school”) en dan “te laat op school” (en (dik) onder de modder/klei die eruit geschud was Langs de rails “rennen”, wel altijd met “gummilaarzen” aan!) komen!!!!!) en later ook met de vrachtwagens van “Visscher”.
Leo Gerritsen In de beginjaren ’80 heb ik daar ook nog “gewerkt”!!!!! (In de sorteerloods en in de “zet-loods”, vuurvaste blokken opzetten, ook met het “treintje gereden” als de “vaste man” ziek/vrij was!!!!! (namen weet ik niet meer, zijn broer zat toendertijd op de “dragline en kiepwagen”!!!!!) Ook ging ik veel en graag mee met de vrachtwagens van “Steentjes-Duiven” die de klei uit de immerloo-plas kwamen brengen!!!!! (als “kind” ook met het “treintje” en de vrachtwagens van “Visscher”!!!!!) Een “voorman” (Tom, (“achternaam” weet ik niet meer!) heb ik voor een paar jaar terug nog ontmoet in het ” Rheinmuseum Emmerich “!!!!!
Leo Gerritsen Heel veel “herinneringen” aan!!!!! Zwemmen (schaatsen/rolschaatsen was nooit zo mijn “ding”, 2x flink “gevallen”, daarna die in de hoek gesmeten en nooit meer “aangeraakt”) en bij “regen” met de gummilaarzen aan alle “modderplassen” testen voor “hoe diep” die waren en dan “dik onder de blubber” weer thuis komen!!!!! Voor naar “school” (van Het Duifje naar de Johannes-school) was er ook een “korter modder-pad” wat ook heel vaak werd “benut”!!!!! (“bijna iedereen” had toendertijd van die groene “hevea-laarzen” en was het “normaal” om daar ook mee over het “modderpad” te lopen!!!!! (ook “meisjes”!!!!!) Bij de “schone weg” moest je over het schoolplein van 2 andere scholen en daar was vaak “ruzie” mee!!!!! Aan alle “modderlaarzen” in de hal bij de ingang kon je ook zien wie er op “Het Duifje” woonde!!!!!) Ook veel “langs-gelopen” na het “(school) zwemmen” in “De Koppel” en met “laarzen aan” liep iedereen natuurlijk de “kortere” (maar “modderige weg”) terug naar school/huis!!!!! Ook reed ik graag mee met het “klei-treintje” van de steenfabriek en later met de vrachtwagens van “Visscher”!!!!! (Lekker “meehelpen” en “vieze laarzen maken”!!!!!)
Leo Gerritsen Hallo Geert, ja dat was Tom Korver, andere voorman was “Polman” (vond ik een niet zo’n “fijne”!!!!!) en ja, je mag mijn verhaal graag op jouw “web-site” zetten!!!!! Een foto van mij in 2013/2014 in Emmerich!!!!! (de kleine jongen is een “treinen-liefhebberij” kennis!)
Leo Gerritsen Als “kind” speelde ik ook “heel veel” bij de steenfabriek (het liefste in het “klei-depot”!!!!!) Zaterdag-morgens naar “Arnhemia” voetballen, dan na het voetballen met laarzen,trainingsboek en zwembroek aan naar de “kleibulten” om daar “vanaf te glijden” en “heel erg vies” worden!!!!! (Mijn vader zei altijd, jij moet eigenlijk alle “klei” betalen die ik op/in mijn laarzen en kleren had zitten!!!!!)
Wielly Poen Heb het verhaal gelezen,
Als kind tussen 5 en 10 jaar ben ik vaker op de steenfabriek geweest omdat broers van mij daar werkten en mijn zus met zwanger daar tijdelijk woonde.
Ook mij broer Antoon heeft daar lang gewoond als stoker.
Later toen ik als monteur bij Hegeman werkte kwam ik er weer, heb ook vaak stenen met de hand geleden.
Ik had dan ( koeien ) aan om de handen te beschermen.
Vraag: is ( koeien) het juiste woord en wie kent ze ook?
Peter van Onna Bijgaand een herinnering uit mijn jeugd in Arnhem-zuid.
LEKKER WARM SCHUILEN
Een jaar of tien was ik en ik woonde aan de Akkerwindestraat.
Rondom ons huis weilanden en achter ons huis wat bosjes met allerlei paadjes erdoor.
Daar speelde ik met mijn vriendjes, bouwden hutten, stookten fikkies.
Na school was ik daar meestal te vinden.
Achter die bosjes liep een sloot daar hebben we nog eens een dam in gemaakt, dan was de weg naar school gehalveerd.
Maar vaak speelden we ook langs de Rijn, waar nu de in de volksmond bekende Bleuband gevangenis staat.
We zwommen tussen twee kribben en wanneer het begon te regenen dan was onze redding de steenfabriek.
Je kon daar in de heerlijke warmte schuilen en opdrogen.
Wanneer de ovens gestookt werden, waren de gebogen ingangen, eigenlijk de voordeuren van de oven dichtgezet met stenen, om de warmte binnen te houden.
Het dak van het gebouw had een ruime overstek.
Je kon heerlijk tegen die warme stenen zitten, opdrogen en afwachten tot het weer droog was.
Aan die tijd heb ik nog steeds warme herinneringen.
Ron Hendriksen
Hallo Geert
Stukje van jou in de Arnhemse Koerier gelezen en daarin vraag je naar verhalen.
Ik heb wel een verhaal uit mijn jeugd waar de steenfabriek in voortkomt.
Ik Ron Hendriksen ben geboren in 1951 in de slangenwortelstraat in Arnhem,Malburgen dus.
Van rond eind jaren 50 begin jaren 60 speelde ik met vriendjes veel in de weilanden rond Immerlooplas,toen baggergat geheten.
Soms op woensdagmiddag gingen we wel eens bij de steenfabriek kijken uit nieuwssgierigheid en interesse.
We mochten in de oven kijken hoe de stenen gebakken werden.
Behoorlijk warm was het daar en daar omheen.
Ook soms op Zondagmiddag gingen we met genoeg vriendjes naar de fabriek,niet om te kijken,maar….om zo’n kiepkarretje af te koppelen en over het spoortje zo hard mogelijk richting baggergat te duwen (het liep een beetje af in die richting) .
En dan in de bak klimmen en zo een eindje te rijden.
Die bakken konden kiepen zoals je wel weet en dan gingen we heen en weer wiebelen.
Is altijd goed gegaan (gelukkig).
En op het eind weer terug,dat ging iets moeilijker maar lukte wel.
Jaren later ben ik nog eens daar geweest en heb dat opgebiegd.
Ze hebben er nooit wat van gemerkt werd mij verteld !!!
Of wij de enigen waren die dat geflikt hebben weet ik niet.
Was wel altijd spannend om niet betrapt te worden.
foto’s heb ik er niet van.
Veel beveiliging was er ook niet denk ik….
Succes met je boek en laat even weten wanneer het uitkomt en waar te koop is…
